Τρέφονται σε ανοικτά ενδιαιτήματα, λιβάδια, λίμνες, ορυζώνες χωράφια, ποτάμια και παράκτια ύδατα. Οι υγρότοποι και τα  ποτάμια αποτελούν σημαντικό τόπο αναζήτησης τροφής για τα σταβλοχελίδονα καθώς είναι γεμάτα έντομα. Η διατροφή τους αποτελείται από πολλά διαφορετικά είδη ιπτάμενων εντόμων  όπως κουνούπια,  μέλισσες, σφήκες, φτερωτά μυρμήγκια, σκώρους, αλογόμυγες, πεταλούδες και λιβελλούλες. Μόνο περιστασιακά τρώνε μερικά μούρα ή σπόρους. Ο αριθμός των νεοσσών που αναπτύσσονται με επιτυχία δίνει μια ένδειξη για το πόσο υγιές είναι το περιβάλλον: περισσότερα διαθέσιμα τρόφιμα  σημαίνει ότι θα υπάρχουν εκεί περισσότεροι  νεοσσοί!

Το κυνήγι της λείας πραγματοποιείται εν πτήση, συνήθως 7-8 μ. πάνω από ρηχά νερά ή το έδαφος, συχνά ακολουθώντας τα σιτιζόμενα ζώα, τους ανθρώπους ή τα γεωργικά μηχανήματα. Κυνηγά συχνά ανάμεσα στα πόδια ζώων που βοσκούν, αλλά και πιο ψηλά, στο ύψος των δέντρων. Κατά καιρούς, αναζητεί την τροφή του στην επιφάνεια του νερού, τους τοίχους ή τα φυτά. Πιθανότατα ήταν πολύ πιο σπάνια πριν την γεωργία και την κτηνοτροφία.

Το σταβλοχελίδονο πίνει νερό στον αέρα, πετώντας χαμηλά πάνω από λίμνες ή ποταμούς και «φτυαρίζοντας» το νερό με ανοιχτό το στόμα του. Με παρόμοιο τρόπο «παίρνει το μπάνιο του», βυθιζόμενο στο νερό για μια στιγμή, ενώ πετάει.